De Wet zorg en dwang leeft bij zorgprofessionals, zo blijkt uit de grote belangstelling voor het Wzd-regiocongres in Roermond op 7 november. Het opendeurenbeleid en onvrijwillige zorg in de thuiszorg staan er centraal. “We willen organisaties inspireren en helpen om verder te komen met de Wzd”, zegt Miranda Fleuren, projectleider bij ZorgConnect en organisator van het regiocongres.
“Het loopt geweldig”, zegt Miranda over de aanmeldingen voor het regiocongres. Toen ze collega’s haar doelstelling van 400 bezoekers vertelde, kreeg ze reacties als ‘ambitieus’, ‘te hoog gegrepen’ en ‘dat lukt je nooit’. Het tegendeel is waar. “We gaan over dat aantal heen. Organisaties werken aan de uitvoering van de Wzd, maar worstelen er ook mee. De wet is complex. Maar ieder mens heeft het recht om in vrijheid te leven en eigen keuzes te maken.”
Sterk programma
Miranda is blij met het inhoudelijk sterke programma. “De focus ligt op het opendeurenbeleid en onvrijwillige zorg in de thuissituatie. De drie sprekers – Brenda Frederiks, Vincent Moermans en Elleke Landweer – zijn dé autoriteiten op dit gebied. Zij brengen een duidelijk en inspirerend verhaal met handvatten om de Wzd goed in te voeren. Ook wordt de rol van de huisarts goed uitgelegd. En ’s middags kun je meedoen aan twee workshops. In totaal zijn er twaalf, dus er is keuze genoeg.”
De rol van de cliëntvertrouwenspersoon
Miranda vraagt extra aandacht voor één specifieke workshop: de rol van de cliëntvertrouwenspersoon. “Deze workshop is dé kans om te zien wat de toegevoegde waarde is van deze mensen. Ik heb de indruk dat zorgprofessionals een cliëntvertrouwenspersoon wel eens als lastig ervaren. Maar deze kan juist een zeer waardevolle rol vervullen; meedenken en sparren over wat het juiste is voor de cliënt. In de workshop gaat een cliëntvertrouwenspersoon daar op in.”
Schending mensenrechten
Miranda verwacht dat deelnemers aan het regiocongres na afloop met veel handvatten naar de eigen organisatie terugkeren. “Organisaties moeten nu echt werk maken van het opendeurenbeleid en het verminderen van onvrijwillige zorg in de thuiszorg. Cameratoezicht, eten en drinken achter slot en grendel, het gedwongen innemen van medicijnen of deuren die gesloten worden: het mag simpelweg niet zomaar. Brenda Frederiks noemt het een schending van de mensenrechten als mensen in een verpleeghuis zich niet vrij kunnen bewegen. Zo is het.”
